Vedaları hiç sevmem ama her yaz bizim için bir veda dönemi gelir, 1 yıl boyunca yollarını dört gözle beklediğim canım ablamdan ve yeğenlerimden ayrılırım hiç istemesem de, onlara hiç doyamasam da... Eskiden çok daha kötü olurdum ama zamanla (bir çok olaya şahit olunca) artık şükretmeyi öğrendim, buna da şükür diyorum, iyi olalım da ayrılıklara bir şekilde dayanır bu yürek... Bu güzel fotoğraflar canım ablamın kadrajından, ahh ne güzel bir gündü, kızlar parkta oynarken o da beni çekmişti, bizi ayakta tutan şeylerin başında anılar geliyor sanırım, birlikte hep güzel anılar biriktirmemiz dileğiyle diyorum o zaman...
Bluz: Shein
Etek: Eski
Çanta & Sandalet: Unicus Leather (Datça)